چه خوش خیال بودَم … که هَمیشه ،

فِکــــر میکَردَم ، دَر قلبـــِ تو ، مَحکومَم به حَبس ِ ابَد …!!

به یکباره جا خوردَم وَقتی زندانبان بَر سَرَم فَریـــــــاد زَد …

هِی تو … آزادیــــ !!

و صِدای ِ گامهای ِ ، غَریبه ای که به سلّولم میــ آمَد